รูปแบบธุรกิจจากธุรกิจครอบครัวสู่ธุรกิจสมัยใหม่ : กรณีศึกษา ธุรกิจด้านการซ่อมแซมและเสริมความแข็งแรงของโบราณสถานและมรดกทางวัฒนธรรม

Abstract

         การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพือเสนอรูปแบบธุรกิจจากธุรกิจครอบครัวสู่ธุรกิจสมัยใหม่ การวิจัยครั้งนี้ใช้การวิจัยเชิงคุณภาพและการวิจัยเชิงปริมาณ ในการวิจัยเชิงปริมาณได้จำนวนผู้ประกอบการรับเหมาก่อสร้างทีไม่ใช่เพืออยู่อาศัยแบ่งตาม 50 เขตในจังหวัดกรุงเทพมหานคร โดยใช้วิธีการคำนวณขนาดกลุ่ม ตัวอย่างของ Taro Yamane ได้จำนวน 400 คน เครืองมือทีใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลคือ แบบสอบถามปลายปิด จำนวน 70 ข้อ และแบบสอบถามปลายเปิดจำนวน 1 ข้อ และการวิจัยเชิงคุณภาพได้คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจงผู้บริหารระดับสูง จำนวน 12 คน โดยวิธีการสัมภาษณ์แบบกึงโครงสร้าง เพือใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล สถิติทีใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลเบืองต้นได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลียส่วนเบียงเบนมาตรฐาน สถิติทีใช้ในการทดสอบสมมติฐานเป็นการวิเคราะห์ถดถอยแบบขันตอน
ผลการวิจัยพบว่า เสนอรูปแบบธุรกิจจากธุรกิจครอบครัวสู่ธุรกิจสมัยใหม่: กรณีศึกษาธุรกิจด้านการซ่อมแซมและการเสริมความแข็งแรงของโบราณสถานและมรดกทางวัฒนธรรม โดยเมือนำตัวแปรการดำเนินธุรกิจครอบครัวในด้านเทคนิควิธีการปรับตัวและการพัฒนาด้านการลงทุน และด้านความสามารถทักษะฝีมือช่าง ไปสร้างสมการพยากรณ์การพัฒนารูปแบบธุรกิจในภาพรวม ได้ค่าสัมประสิทธิของการพยากรณ์ปรับปรุง (R2) ได้ร้อยละเท่ากับ 33.60 และนำตัวแปรการพัฒนาธุรกิจครอบครัวกับการพัฒนารูปแบบธุรกิจในภาพรวม ในด้านภาวะผู้นำด้านโครงสร้างองค์กร ด้านการสืบทอดธุรกิจด้านเทคโนโลยีสมัยใหม่และด้านงบประมาณธุรกิจไปสร้างสมการพยากรณ์การพัฒนารูปแบบธุรกิจในภาพรวม ได้ค่าสัมประสิทธิของการพยากรณ์ปรับปรุง (R2) ได้ร้อยละเท่ากับ 47.30 ในการพัฒนารูปแบบธุรกิจครอบครัวสู่ธุรกิจสมัยใหม่ให้เกิดประสิทธิภาพ