การศึกษาระดับความพึงพอใจ และความตระหนักรู้ด้านการจัดการสิ่งแวดล้อม ของผู้พักอาศัย ในอาคารคอนโดมิเนียมของเขตพื้นที่กรุงเทพมหานคร

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์หลัก คือการหาแนวทางการสร้างความหนักรู้ด้านการจัดการสิ่งแวดล้อมของผู้พักอาศัยในอาคารคอนโดมิเนียม ที่มีจำนวนห้องอาศัยมากกว่า 1000 ห้อง และการวัดระดับความพึงพอใจของระบบการจัดการสิ่งแวดล้อมของผู้รับผิดชอบอาคาร โดยขอบเขตการศึกษา เป็นการใช้พื้นที่กลุ่มตัวอย่างของ ผู้พักอาศัยในอาคารคอนโดมิเนียมที่มีที่ตั้งในเขตพื้นที่ กรุงเทพมหานคร 1 แห่ง ที่มีห้องพักมากกว่า 1,300 ห้อง มีจำนวนผู้พักอาศัย มากกว่า 3,900 คน ดำเนินการศึกษาโดยใช้แบบสอบถามแบบปลายปิด และแบบสอบถามแบบปลายเปิด ใน 3 ประเด็น ที่ให้ความสำคัญแยกประเด็นข้อมูลส่วนบุคคล อาศัยกลุ่มตัวอย่างตามหลักการสุ่มตัวอย่างของ Yamane Taro (1997)  ทำการวิเคราะห์หาแนวทางการสร้างความตระหนักรู้ตามแบบของ ลิเคิรติ์  5 ระดับ และการวัดระดับความพึงพอใจในการจัดการสิ่งแวดล้อม 5 ระดับ ตามแบบของ ธีระดา ภิญโญ และอดิศัย โทวิชา (2552) ผลการศึกษาพบว่ากลุ่มตัวอย่าง จำนวน 323 ตัวอย่าง ร้อยละ 54 มีอายุอยู่ในช่วง 41 – 50 ปีขึ้นไป การศึกษาอยู่ในระดับสูงกว่าปริญญาตรี รายได้ 50,000.00 บาท – 60,000.00 บาท ระยะเวลาในการพักอาศัย 3 – 5 ปีขั้นไป มีความตระหนักต่อการจัดการสิ่งแวดล้อม ภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (X̅) = 4.41: S.D. = 0.19 มีความพึงพอใจต่อการจัดการสิ่งแวดล้อม ภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (X̅) = 4.42: S.D. = 0.19 การมีส่วนร่วมต่อการจัดการสิ่งแวดล้อมของผู้พักอาศัยภายในห้องพัก ภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (X̅) = 4.38: S.D. = 0.26 และมีข้อเสนอแนะของผู้พักอาศัย ได้แก่พื้นที่สีเขียวควรเป็นพันธุ์ไม้สายพันธุ์เดียวกันในการปลูกแซมส่วนที่เสียหายไม่ควรเอาสายพันธุ์อื่นมาผสมควรดูแลตัดแต่งต้นไม้มิให้หนาทึบทำให้เป็นพื้นที่พักยุง ควรจัดการจราจร และพื้นที่จอดรถที่จอดรถให้เพียงพอการดำเนินการของเจ้าของร่วมที่มีการเก็บค่าเช่าจากการซื้อห้องสองห้องนอนเพิ่มควรมีการร่างสัญญาที่ชัดเจนต่อผู้พักรายอื่นๆควรมีการติดตั้งระบบ เครื่องชาร์จรถยนต์ไฟฟ้า (EV Charger)ให้เพียงพอ การจัดสาธารณูปโภคไฟฟ้า ประปา โทรศัพท์ ไฟฟ้าถาวร มีการดับบ่อย ควรมีการปรับปรุงแก้ไขให้สมบูรณ์ ควรติดตั้งโซล่าเซลล์ บริเวณพื้นที่ดาดฟ้า หรือไฟฟ้าแสงสว่างตามทางเดิน เพื่อลดปริมาณกระแสไฟฟ้าถาวร ในส่วนของ ควรมีการประชุมทุกสิ้นเดือน ในการติดตามผลกระทบของสภาพแวดล้อมและมีการค้นหาปัญหารวมถึงการมีส่วนร่วมในการได้รับผลประโยชน์การบริหารจัดการอาคารโดยรวม และควรจัดให้มีการให้บริการด้านสุขภาพและออกกำลังกายเพิ่มเติม  สรุปผลความพึงพอใจต่อการจัดการสิ่งแวดล้อมของผู้พักอาศัย ภาพรวมอยู่ในระดับความพึงพอใจมากที่สุด มีค่าเฉลี่ย (X̅) = 4.42: S.D.= .19  ค่าเฉลี่ยมากที่สุดอันดับหนึ่งคือด้านการจัดการสิ่งแวดล้อมภายนอกห้องพัก ค่าเฉลี่ย (X̅) = 4.45 : S.D.= .23 ระดับมากที่สุด รองลงมาคือการจัดการด้านระบบสุขาภิบาลสิ่งแวดล้อม ค่าเฉลี่ย (X̅) = 4.43 ค่า S.D.= .26 ระดับมากที่สุด และการจัดการสิ่งแวดล้อมภายในห้องพัก ค่าเฉลี่ย (X̅) = 4.41 ค่า S.D.= .25 ระดับมากที่สุด  ตามลำดับ