ระดับความสัมพันธ์ระหว่างคุณภาพชีวิตในการทำงานและความผูกพันต่อองค์การ ของข้าราชการทหารกรมดุริยางค์ทหารบก

Abstract

การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาระดับความสัมพันธ์ระหว่างคุณภาพชีวิตในการทำงานและความผูกพันต่อองค์การของข้าราชการทหารกรมดุริยางค์ทหารบก 2) เพื่อเปรียบเทียบปัจจัยส่วนบุคคลกับคุณภาพชีวิตการทำงาน และความผูกพันต่อองค์การของข้าราชการทหารกรมดุริยางค์ทหารบก จำแนกตาม เพศ อายุ การศึกษา สถานภาพ ระดับชั้นยศ รายได้ต่อเดือน และระยะเวลาที่ปฏิบัติงาน โดยใช้การวิจัยเชิงสำรวจ (Survey research) โดยใช้เทคนิควิธีสุ่มกลุ่มตัวอย่าง (Sampling) ของข้าราชการทหารกรมดุริยางค์ทหารบก จากสูตรการคำนวณ หากลุ่มตัวอย่างกรณีทราบจำนวนประชากรของเครซี่และมอร์แกน ได้กลุ่มตัวอย่างทั้งหมด 170 คน โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการศึกษา สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ครั้งนี้คือ สถิติเชิงพรรณนา ประกอบด้วย ค่าเฉลี่ย ความถี่ และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติเชิงอนุมานประกอบด้วย Independent Sample t-test, One-Way ANOVA ทดสอบ ความแตกต่างเป็นรายคู่โดยใช้วิธีการเปรียบเทียบทดสอบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญน้อยที่สุด และการทดสอบสหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน ผลการศึกษาพบว่า ข้าราชการทหารกรมดุริยางค์ทหารบก ซึ่งเป็นผู้ตอบแบบสอบถามในครั้งนี้ ส่วนใหญ่เป็นเพศชาย มีอายุ 31 ปี ไม่เกิน 40 ปี ระดับการศึกษาปริญญาตรี มีสถานภาพสมรสหรืออยู่ด้วยกัน ระดับยศชั้นสัญญาบัตร รายได้ต่อเดือนเฉลี่ยที่ 15,001-20,000 บาท และมีระยะเวลาปฏิบัติงาน 5 ปี ไม่เกิน 10 ปี ความสัมพันธ์ระหว่างคุณภาพชีวิตในการทำงานและความผูกพันต่อองค์การ พบว่า ความสัมพันธ์ระหว่างคุณภาพชีวิตในการทำงานและความผูกพันต่อองค์การ มีความสัมพันธ์ทางบวก อย่างมีนัยทางสถิติที่ระดับ .01 มีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ (r = .858) ซึ่งอยู่ในระดับสูง เมื่อพิจารณาความสัมพันธ์ระหว่างคุณภาพชีวิตในการทำงานและความผูกพันต่อองค์การ แต่ละด้านเป็นคู่ พบว่า มีความสัมพันธ์กันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ผลการทดสอบสมมติฐานพบว่า คุณภาพชีวิตการทำงานและความผูกพันต่อองค์การของข้าราชการทหารกรมดุริยางค์ทหารบก เมื่อจำแนกตาม เพศ อายุ สถานภาพการสมรส และระดับชั้นยศ ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยทางสถิติที่ระดับ .05 แต่เมื่อจำแนกตาม การศึกษา รายได้ต่อเดือน และระยะเวลาการปฏิบัติงาน แตกต่างกันอย่างมีนัยทางสถิติที่ระดับ .05