การพัฒนาอัตมโนทัศน์ของนักเรียนวัยรุ่นด้วยการให้คำปรึกษาแบบกลุ่ม

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมาย 1) เพื่อศึกษาอัตมโนทัศน์ของนักเรียนวัยรุ่น 2) เพื่อศึกษาผลของ
การพัฒนาอัตมโนทัศน์ของนักเรียนวัยรุ่นโดยให้คำปรึกษาแบบกลุม่ กลุม่ ตวั อย่างที่ใชใ้ นการศึกษาอัตมโนทศั น์เป็นนักเรียนที่กำลังศึกษาอยู่ในชั้นมัยธมศึกษาปีที่ 4 สังกัดสำ􀄕นักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 3 ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดนนทบุรี จำนวน 420 คน ที่ได้มาจากการสุ่มแบบแบ่งกลุ่ม กลุ่มตัวอยา่งที่ใช้ในการพัฒนาอัตมโนทัศน์ของนักเรียนวัยรุ่นโดยการให้คำปรึกษาแบบกลุ่ม ได้มาจากการเลือกแบบเจาะจง จากกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาในตอนที่ 1 โดยพิจารณาจากกลุ่มตัวอย่างที่มีคะแนนเฉลี่ยของอัตมโนทัศน์ ตั้งแต่เปอร์เซนไทล์ที่ 25 ลงมา จำนวน 16 คน จากนั้นสุ่มอย่างง่าย เป็นกลุ่มทดลอง จำนวน 8 คน และกลุ่ม ควบคุมจำนวน 8 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ แบบวัดอัตมโนทัศน์ และโปรแกรมการพัฒนา อัตมโนทัศน์ด้วยการให้คำปรึกษาแบบกลุ่ม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน t-test แบบไม่เป็นอิสระต่อกัน และ t-test แบบเป็นอิสระต่อกัน
ผลการวิจัย พบดังนี้
1) นักเรียนวัยรุ่นมีอัตมโนทัศน์โดยรวมและรายด้านอยู่ในระดับสูง
2) หลังการเข้าร่วมการให้คำปรึกษาแบบกลุ่ม นักเรียนวัยรุ่นที่เข้าร่วมการให้คำปรึกษาแบบกลุ่มมีระดับอัตมโนทัศน์เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และสูงกว่านักเรียนวัยรุ่นที่ไม่ได้เข้าร่วมการให้คำปรึกษาแบบกลุ่ม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05