การศึกษาความรู้ ทัศนคติ การปฏิบัติ และสิ่งแวดล้อมในการทำ ความสะอาดมือ ของบุคลากรสุขภาพ โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง จังหวัดเชียงราย

Abstract

ในการปฏิบัติงานของบุคลากรสุขภาพในแต่ละวัน มีโอกาสที่จะแพร่กระจายเชื้อจุลชีพจากผู้ป่วย คนหนึ่งสู่อีกคนหนึ่ง นำมาซึ่งสาเหตุของโรคติดเชื้อในโรงพยาบาล การทำความสะอาดมือจึงเป็นวิธีการที่จะลดการแพร่กระจายของเชื้อจุลชีพลงได้ เพราะเป็นวิธีที่ง่ายและประหยัดแต่มีประสิทธิภาพสูง การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความรู้ ทัศนคติ การปฏิบัติ และสิ่งแวดล้อม ในการทำความสะอาดมือของบุคลากรสุขภาพโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง จังหวัดเชียงราย ประชากรที่ใช้ในการศึกษาคือ บุคลากรสุขภาพโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง จำนวน 86 คน การคัดเลือกประชากรใช้การสุ่มแบบเจาะจง
เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือแบบสอบถามและแบบสังเกต ตรวจสอบความเชื่อมั่น ใช้สูตร Cronbach’s Alpha Coefficients วิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าความถี่
ผลการศึกษาพบว่า ในด้านความรู้ในการทำความสะอาดมือ บุคลากรสุขภาพจำนวน 86 คน
ตอบแบบวัดความรู้ที่มีค่าคะแนนเต็ม 15 คะแนน โดยเฉลี่ย ตอบได้ 12 คะแนน โดยมีคะแนนสูงสุด 13 คะแนน และคะแนนตํ่าสุด 3 คะแนน ในด้านทัศนคติในการทำความสะอาดมือพบว่าบุคลากรสุขภาพ มีทัศนคติที่ดีต่อการทำความสะอาดมือ โดยร้อยละ 87.13 เห็นด้วยต่อการทำความสะอาดมืออย่างถูกวิธี และร้อยละ 12.87 มีทัศนคติต่อการทำความสะอาดมือบ่อย ๆ ทำให้เสียเวลาต่อการให้บริการผู้ป่วย ในด้านการปฏิบัติในการทำความสะอาดมือพบว่า บุคลากรสุขภาพ ร้อยละ 90 ล้างมือครบทั้ง 7 ขั้นตอน ส่วนปัญหาและอุปสรรคที่มีผลต่อการล้างมือ คือ การที่ผ้าเช็ดมือมีไม่เพียงพอ ในด้านสิ่งแวดล้อมในการทำความสะอาดมือจากการสังเกตสิ่งแวดล้อมในการทำความสะอาดมือ ในโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง จังหวัด
เชียงราย พบว่ามีเพียง แผนกผู้ป่วยนอก ที่ไม่มีอ่างล้างมือในบริเวณที่ปฏิบัติงาน